உன் குழந்தைகளை பிடித்து கல்லின்மேல் மோதியடிக்கிறவன் பாக்கியவான்

வேதாகமத்தில் 137^ம் சங்கீதம் 9ம்  வசனத்தில் உன் குழந்தைகளை பிடித்து கல்லின்மேல் மோதியடிக்கிறவன் பாக்கியவான் எனும் வசனம் உள்ளது.

இந்த வசனத்தின் அடியும் தெரியாமல் நுனியும் தெரியாமல் இவ்வசனத்தை மேற்கோள் காட்டி வேதாகமத்தை வசைபாடும் இஸ்லாமியர்களின் இம்சை தாங்க முடியவில்லை

வேதாகமத்தில் அகோரமான வசனம் ஒன்றை கண்டுபிடித்து விட்டார்களாம். ஒரு இறைவனின் வசனம் இப்படி கூறமுடியுமா? இறைவன் இவ்வளவு கொடுமையானவரா? என்று அறிவாளித்தனமான கேள்விகளை அவா்கள் கேட்கும் போது அதை நம்பிவிடும் அரைகுறை கிறிஸ்தவா்களை நினைத்தால் பாவமாக இருக்கிறது. அவர்களுக்காகவே இச்சிறிய கட்டுரையை எழுதுகிறேன்.

    

வேதாகமத்தை பழித்துரைக்கும் இஸ்லாமியர்கள் ஒரு ஒற்றை வசனத்தை மட்டுமே மேற்கோள் காட்டும் போது அந்த வசனத்தின் முன்பின் இருக்கிற வசனங்களையும் கவனிக்கவேண்டும். அப்போது அவ் வசனத்தின் உண்மை நிலை புரிந்துவிடும். அப்படி புரியாவிட்டால் அந்த அதிகாரத்தை கவனிக்க வேண்டும். அவ் வசனம் கூறப்பட்ட காலம், பின்னணி, யாருக்கு கூறப்பட்டது யாரால் கூறப்பட்டது என்பதை ஆராய்ந்தால் உண்மை நிலையை தெளிவாக புரிந்துகொள்வீர்கள்.

சரி அவ்வசனத்திற்கு முதல் இருக்கிற இரண்டு வசனங்களை வாசிப்போம்

சங்கீதம் 137:7-9

7. கர்த்தாவே, எருசலேமின் நாளில் ஏதோமின் புத்திரரை நினையும்; அவர்கள்: அதை இடித்துப்போடுங்கள், அஸ்திபாரமட்டும் இடித்துப்போடுங்கள் என்று சொன்னார்களே.

8. பாபிலோன் குமாரத்தியே, பாழாய்ப்போகிறவளே, நீ எங்களுக்குச் செய்தபடி உனக்குப் பதில் செய்கிறவன் பாக்கியவான்.

9. உன் குழந்தைகளைப் பிடித்து, கல்லின்மேல் மோதியடிக்கிறவன் பாக்கியவான்.

7ஆம் வசனத்தில் “கர்த்தாவே” என்று தொடங்கும் போதே தெரியவில்லையா இது கர்த்தர் பேசிய வார்த்தை இல்லையென்று?

மேலும் 8 ஆம் வசனத்தை வாசிக்கும் போது என்ன விளங்குகிறது? யாரோ பாதிக்கப்பட்டவா்கள் பேசுவது போல தெரியவில்லையா?

சரி இவ்வசனத்தின் சரித்திர பின்னணியை சொல்லிவிடுகிறேன்

இஸ்ரவேல் மக்களின் வரலாற்றில் இஸ்ரவேலின் தென் இராட்சியமான யூதாவை யோயாக்கீன் மன்னன் ஆளுகை செய்யும் காலத்தில் எரேமியா தீர்க்கதரிசியாக ஊழியம் செய்தார். அவரது முன் அறிவிப்பின் படி கி.மு 1597-1582 வரையான காலப்பகுதியில் பாபிலோன் மன்னனின் படைகள் தென் இராட்சியமான யூதாவை கைப்பற்றி யூத மக்களை அடிமைகளாக பாபிலோனுக்கு கொண்டுபோய் அவர்களை ஆண்டனர். அப்போது அங்கே அடிமைகளாயிருந்த யூதர்கள் எப்படிப்பட்ட மன நிலையிலிருந்தார்கள் என்பதை வெளிக்காட்டும் அவர்களின் புலம்பல் என்று சொல்லக்கூடிய ஒரு சங்கீதமே இந்த 137ம் சங்கீதம்.

இந்த சங்கீதத்தின் முழுமையான விளக்கத்தை தருகிறேன்.

இந்த விளக்கத்தை படித்த பின்னர் மீண்டுமொருமுறை இந்த பின்னணியை மனதில் கொண்டு இந்த சங்கீதத்தை முழுவதும் படித்துப் பாருங்கள் தெளிவடைவீர்கள்.

அடிமைகளாய் போன யூதர்கள் பாபிலோன் ஆறுகளருகே உட்கார்ந்து கொண்டு தங்கள் சொந்த நாட்டை நினைத்து அழுகின்றனர்.

சோகத்தின் மிகுதியால் வாத்தியங்களை வாசிப்பதை அவா்கள் நிறுத்தியிருந்தனர்.

அப்போது அவர்களை சிறைப்பிடித்தவர்கள் யூதர்களிடம் “உங்கள் பாடல்களை (கர்த்தரை பாடும் பாடல்களை) பாடிக்காட்டுங்கள்” என்று அவர்களை கிண்டல் செய்கிறார்கள்.

இதனால் வேதனையும் கோபமும் அடைந்த யூத மக்கள் தங்களை சிறைப்படித்து வந்தவா்கள் தங்களுடைய குழந்தைகளை கொன்று தங்களுக்கு அநியாயம் செய்தது போல அவர்களுக்கும் யாராவது செய்யமாட்டார்களா? என ஒரு ஆதங்கத்தில் பேசும் வார்த்தைகள் தான் இவை.

   

சரி இந்த பின்னணியை மனதில் வைத்து கொண்டு மீண்டுமொருமுறை இந்த சங்கீதத்தை வாசித்துப் பாருங்கள்.

137 ^ம் சங்கீதம்

1. பாபிலோன் ஆறுகள் அருகே நாங்கள் உட்கார்ந்து, அங்கே சீயோனை நினைத்து அழுதோம்.

2. அதின் நடுவிலிருக்கும் அலரிச்செடிகளின்மேல் எங்கள் கின்னரங்களைத் தூக்கிவைத்தோம்.

3. எங்களைச் சிறைபிடித்தவர்கள் அங்கே எங்கள் பாடல்களையும், எங்களைப் பாழாக்கினவர்கள் மங்கள கீதத்தையும் விரும்பி: சீயோனின் பாட்டுகளில் சிலதை எங்களுக்குப் பாடுங்கள் என்று சொன்னார்கள்.

4. கர்த்தரின் பாட்டை அந்நியதேசத்தில் நாங்கள் பாடுவதெப்படி?

5. எருசலேமே, நான் உன்னை மறந்தால் என் வலதுகை தன் தொழிலை மறப்பதாக.

6. நான் உன்னை நினையாமலும், எருசலேமை என் முக்கியமான மகிழ்ச்சியிலும் அதிகமாக எண்ணாமலும்போனால், என் நாவு என் மேல்வாயோடு ஒட்டிக்கொள்வதாக.

7. கர்த்தாவே, எருசலேமின் நாளில் ஏதோமின் புத்திரரை நினையும்; அவர்கள்: அதை இடித்துப்போடுங்கள், அஸ்திபாரமட்டும் இடித்துப்போடுங்கள் என்று சொன்னார்களே.

8. பாபிலோன் குமாரத்தியே, பாழாய்ப்போகிறவளே, நீ எங்களுக்குச் செய்தபடி உனக்குப் பதில் செய்கிறவன் பாக்கியவான்.

9. உன் குழந்தைகளைப் பிடித்து, கல்லின்மேல் மோதியடிக்கிறவன் பாக்கியவான்.

---------------------------------------------by-Robert Dinesh-----------------------------------------